«Όταν οι πρώτοι άνθρωποι πλούτισαν αρκετά,μια συμμορία για την καταπίεση και την εκμετάλλευση των άλλων γεννήθηκε,αυτό που ονομάζουμε σήμερα ''κράτος''.
Το ''κράτος'' είναι η μετεξέλιξη μιας συμμορίας από μπράβους.
Οι νόμοι είναι η μετεξέλιξη ενός καταλόγου με τις επιθυμίες των πλούσιων δουλοκτητών. Το κράτος διευκολύνεται στη διακυβέρνηση αυτού του νέου είδους υπηκόων χάρη σε δύο εξελίξεις: η πρώτη είναι ότι ο μηχανισμός της ποδηγέτησης γίνεται όλο και πιο πολύπλοκος και αδιαφανής για τους ποδηγετούμενους· η δεύτερη είναι η εξέλιξη των δημόσιων πηγών πληροφοριών στις τελευταίες δεκαετίες.
Μ' αυτόν τον πανταχού παρόντα μηχανισμό των πληροφοριών και την επιρροή των σχολείων στους απροστάτευτους εγκεφάλους των ανήλικων μελών του πληθυσμού, μπορεί κανείς να εξαπατήσει ακόμα και έξυπνους ανθρώπους, σε βαθμό που να πανηγυρίζουν για την ίδια τη θανατική καταδίκη τους». [Ε. Α. Ράουτερ]
Στο σχολείο κατασκευάζονται άνθρωποι.Η
διαδικασία της κατασκευής ανθρώπων λέγεται καταχρηστικά ''
εκπαίδευση''.
Η οικογένεια, ο κινηματογράφος, η τηλεόραση, το θέατρο, το ραδιόφωνο, οι εφημερίδες, τα βιβλία και τα πλακάτ είναι σχολεία με την ευρύτερη έννοια.Όλα τα κέντρα που μεταδίδουν πληροφορίες είναι σχολεία. Τα σχολεία δεν φτιάχνουν μόνον ανθρώπους, τα σχολεία φτιάχνουν και
βιογραφίες.
Οι συνήθειες που εδραιώνονται στην παιδική ηλικία έχουν μεγάλη αντοχή.Το
εργαλείο με το οποίο
κατασκευάζονται άνθρωποι, είναι η
πληροφορία.Οι πράξεις του ανθρώπου καθορίζουν την πορεία της ζωής του.
Οι
πληροφορίες που παίρνει αυτός ο άνθρωπος
καθορίζουν πώς θα ζήσει.
Αν θέλει κανείς να καταλάβει τη φύση της πληροφορίας που δέχεται, πρέπει να εξετάσει την
επίδρασή της στη ζωή του.
Ο σκοπός διαμορφώνει το εργαλείο. Δεν υπάρχει εργαλείο χωρίς σκοπό.
Δεν υπάρχει πληροφορία χωρίς σκοπό.Οι πληροφορίες που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή ανθρώπων, είναι
ανάλογες με το είδος του ανθρώπου που θέλει να κατασκευάσει κανείς.
Οι πληροφορίες που δεχόμαστε, συναρθρώνονται στο κεφάλι μας και σχηματίζουν
κρίσεις και
πεποιθήσεις.Η φράση ότι ''
κάποιος ξέρει τι κάνει'' σημαίνει πως αυτός ο κάποιος
καταλαβαίνει τους λόγους των πράξεών του και
προβλέπει τα αποτελέσματά τους.
Τις περισσότερες πράξεις μας τις εκτελούμε χωρίς να καταλαβαίνουμε τους λόγους και τα αποτελέσματά τους. Ελάχιστοι οδηγοί π.χ. ξέρουν ποιες διεργασίες προκαλούν στον κινητήρα του αυτοκινήτου τους, με τα χέρια και τα πόδια τους. Ξέρουν μόνον το τελικό αποτέλεσμα μιας μακριάς αλυσίδας από αποτελέσματα.
Όσο συχνότερα κάνουμε πράξεις χωρίς να ξέρουμε τους λόγους, τις προϋποθέσεις και τα
αποτελέσματα τους, τόσο συχνότερα
γινόμαστε οι ίδιοι λόγος, προϋπόθεση και αποτέλεσμα των πράξεων των άλλων.
Όσο περισσότερο πιστεύουμε ότι είμαστε κύριοι πράξεων, των οποίων οι πραγματικοί κύριοι είναι άλλοι, τόσο περισσότερο θα είναι άλλοι κύριοί μας.
Η ιδιομορφία να πραγματοποιεί κανείς μια πρόθεση χωρίς να τη γνωρίζει, αποδίδεται συνήθως στις μηχανές.
Η εξυπνάδα δεν προστατεύει από την βλακεία.
Μερικοί θα πουν: θα έχω τα μάτια μου δεκατέσσερα, δεν θα πραγματοποιήσω ποτέ τις προθέσεις των άλλων. Μόνον οι βλάκες ζουν για τους άλλους. Όμως
το πόσα ξέρουμε για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ενεργούμε,
δεν το αποφασίζουμε οι ίδιοι. Τα όσα ξέρουμε εξαρτώνται από τις πληροφορίες που δεχόμαστε.
Δεν μπορούμε να βρούμε πληροφορίες που δεν ξέρουμε ότι μας λείπουν.Ορισμένες πληροφορίες είναι ιδιοκτησία...
Ένας
πονηρός τρόπος να κρύβει κανείς την αλήθεια, είναι να μιλάει ακατανόητα.
Όποιος είναι πολύ
δειλός ή πολύ
αδέξιος για να πει ψέματα, εκφράζεται με
ασάφεια.
Συχνά, καταφέρνει έτσι το σκοπό του, γιατί πολλοί άνθρωποι πιστεύουν πως το να κάνεις ερωτήσεις δηλώνει έλλειψη ευπρέπειας.
Η συστολή που κάνει κάποιον να ντρέπεται να κάνει ερωτήσεις, είναι αποτέλεσμα
ντρεσαρίσματος.
Όταν κάποιος ξέρει περισσότερα είναι πιο δύσκολο να ποδηγετείται.
Ακόμα κι αν οι γνώσεις του είναι ανεπαρκείς, ωστόσο επεκτείνουν την ικανότητά του να βρίσκει νέες γνώσεις καθώς και την
ικανότητά του να συνάγει από τα γνωστά στοιχεία τα άγνωστα στοιχεία που του
αποκρύπτουν οι δημόσιες πηγές πληροφοριών.
Οι
νόμοι και η
φορολογική πολιτική, τα δυο σημαντικότερα
εργαλεία για την ποδηγέτηση των ανθρώπων, δεν είναι πια κατανοητά σε κανένα μη πλούσιο. Οι πλούσιοι που δεν κατανοούν τον κρατικό μηχανισμό, μπορούν να νοικιάσουν τις γνώσεις εμπειρογνωμόνων.
Δεν είναι ανάγκη να καταλαβαίνουμε τις κρατικές ενέργειες, είναι αρκετό, σε πρώτη φάση, να μαθαίνουμε τί επιπτώσεις έχουν, και τότε θα καταλάβουμε, τι επιπτώσεις προορίζονται να έχουν.
Η πίστη και η εμπιστοσύνη απέναντι στους δυνατούς είναι επικίνδυνες συνήθειες γιατί ,για να διατηρηθεί η αδικία, είναι απαραίτητο, να υπάρχει ένας ελάχιστος βαθμός εμπιστοσύνης.
Όταν κάποιος πιστεύει και εμπιστεύεται, οι παιδαγωγοί λένε γι' αυτόν, ότι είναι ''καλός άνθρωπος''.
Αν δεν αντισταθούμε στο πνεύμα των σχολείων, των εφημερίδων, του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης, τότε οι σκέψεις μας θα εξακολουθήσουν να είναι εχθροί μας.
